In een spectaculaire vertoning heeft Peter Bosz, de trotse coach van PSV, zijn zeventiende triomf van het Eredivisie-seizoen mogen vieren, waarmee hij tevens het eigen record heeft geëvenaard. Desondanks verliet de trainer van de Eindhovenaren het veld met een mengeling van emoties na de overtuigende 3-1 overwinning op Excelsior.
Bosz, een man van ongekende vastberadenheid, kon zijn trots niet verbergen nadat zijn team andermaal zegevierde in de competitie. Met een ongekende reeks van overwinningen heeft PSV bewezen dat ze een kracht zijn om rekening mee te houden. Het behalen van het zeventiende succes van het seizoen was dan ook een mijlpaal die niet onopgemerkt voorbijging.
Echter, ondanks de triomf en het evenaren van het record, was er een onmiskenbaar gevoel van gemengde emoties bij Bosz. Terwijl de Eindhovenaren met verve de overwinning behaalden, was er een schaduw die over het veld hing. Een schaduw die Bosz niet kon negeren.
Het was een gevoel van onvervuld potentieel, van gemiste kansen en van wat-als-scenario's. Hoewel de overwinning een reden tot vreugde was, was er ook een gevoel van ontevredenheid. Een gevoel dat er meer in had gezeten, dat er nog ruimte was voor verbetering.
Bosz, een perfectionist in hart en nieren, kon niet anders dan zijn spelers prijzen voor hun prestatie, maar tegelijkertijd wees hij op de gebieden waar verbetering nodig was. Hij zag de potentie in zijn team en wist dat ze nog beter konden presteren.
Met een mengeling van trots en vastberadenheid verliet Bosz het veld, wetende dat er nog veel werk te verzetten was. Het evenaren van het record was slechts een tussenstop op de weg naar grotere successen. En met elke overwinning kwam het team dichter bij het verwezenlijken van hun ware potentieel.
