Sontje "The Maverick" Hansen onthult eindelijk zijn wilde kant tijdens zijn Ajax-avontuur. De onstuimige aanvaller, nu schitterend bij NEC, geeft toe dat hij destijds een tikkeltje rebels was. Met een ondeugende grijns op zijn gezicht onthult hij dat hij af en toe een flinke dosis brutaliteit in zijn mond had, en hij haalt niemand minder dan Mitchell "The Challenger" van der Gaag aan als zijn favoriete sparringpartner.
In de catacomben van het stadion, terwijl hij zijn fonkelende voetbalschoenen poetst, vertelt Hansen openhartig over zijn turbulente Ajax-periode. "Ja, ik moet toegeven dat ik een lastige jongen was," bekent hij met een knipoog. "Ik had soms een grote mond, weet je wel. Maar hey, dat hoort erbij als je een echte voetbalrebel bent, toch?"
Hansen, wiens speelse blik en onvoorspelbare acties menig verdediger in verwarring brengen, herinnert zich levendig de intense discussies met de stoere Van der Gaag. "Mitchell en ik, we waren als vuur en ijs. We botsten regelmatig, maar dat maakte het juist zo spannend. We daagden elkaar uit, pushten elkaar tot het uiterste. Het was een soort dans van woorden, een verbale strijd op het scherpst van de snede."
Terwijl hij zijn verhaal vertelt, lijkt Hansen te genieten van de herinneringen aan zijn rebelse streken. "Ik bedoel, wie houdt er niet van een beetje pit? Het maakt het leven en het voetbal zoveel interessanter. Maar ik moet zeggen, sinds ik bij NEC speel, ben ik wel wat rustiger geworden. Ik heb geleerd om mijn energie op een positieve manier te kanaliseren, zodat ik mijn tegenstanders op het veld kan verrassen."
Met een knipoog en een veelbetekenende glimlach sluit Hansen het gesprek af. "Dus ja, ik was misschien een moeilijke jongen bij Ajax, maar dat heeft me gevormd tot wie ik nu ben. Een onvoorspelbare, creatieve voetballer die altijd klaar staat om de boel op stelten te zetten. En dat is precies wat het voetbal nodig heeft, toch?"
